Waarschuwing!! Lang verhaal :-)

15 maart 2019 - Kórinthos, Griekenland

Maandag 11 maart

Nog even over de opgravingen van Delphi. Daar werd geen aandacht besteed aan het bekende Orakel van Delphi (Oedipus kreeg daar te horen dat hij zijn vader per ongeluk zou doden en niet-wetend met zijn moeder zou trouwen. En zo geschiedde.) Volgens de overleveringen werd het ‘orakel’ uitgesproken op de berg Parnassus. Waarom het dan het Orakel van Delphi wordt genoemd zoeken we nog uit. In de begeleidende teksten in het museum werd wel gesproken over ‘orakels’, waarbij wij de indruk kregen dat het dan ging om een gunst of voorbede van één van de goden.

Van 28 februari tot 10 maart is er in Griekenland carnaval. Voor zover wij dat als buitenstaanders hebben meegekregen is dat aanzienlijk minder uitbundig dan bij ons. Hier zie je zo nu en dan mensen met wat bescheiden versiersel op het hoofd of aan de kleding en samenscholingen op terrasjes. Met wat muziek, al dan niet live. Vandaag, 11 maart, was het Schone Maandag. Afsluiting van de carnavalsperiode. Alles dicht, veel picknickende en vooral ook vliegerende mensen. Onderweg gingen we langs een ‘wit’ weggetje door de bergen met nog veel plekken sneeuw even in een soort cafeetje koffie drinken. Het café had veel weg van een soort skihut, en volgens een folder was het dat in de winter ook. En dat het er behoorlijk had gesneeuwd was te zien aan de vele dikke bomen, dennen en ceders, die waren omgevallen of afgebroken. Buiten werd volop met kinderen gespeeld en gepicnicked, binnen was het stampvol met hele families aan de warme maaltijd. Zag er heel smakelijk en gezellig uit. Maar met die drukte voor het personeel zat er voor ons niet meer in dan een kartonnen bekertje koffie.

Zo nu en dan volgen wij het nieuws van Nederland. En dus ook de wisselende weersgesteldheden. Jullie vallen ook van het één in het ander: eerst bijna zomerweer met (voor ons familie-)strandleven, daarna regen en kou bij de (voor ons ook met familie-)klimaatdemonstratie. En dan ook nog eens een storm met zware schade. Het verschil tussen de Bora in Kroatië/Montenegro en de storm in Nederland is dat hij daar, aan de Dalmatische kust, heel onverwacht kan ontstaan bij de meest heldere en blauwe lucht die je maar kunt voorstellen. Het is het berggebied dat de gevaarlijke valwinden veroorzaakt. In Nederland is het vaak, redelijk voorspelbaar, bewolkt en somber, en bij een strakblauwe lucht zal het niet zo gauw stormen.

Goed, vanmorgen weer uit Delphi vertrokken na eerst afscheid te hebben genomen van poes ‘Kobus’ (zie foto). Hannah, met herinneringen aan een eerdere Kobus in Wageningen, had hem/haar graag mee willen nemen maar het beestje hoort nu eenmaal daar. En Sara zou ook niet écht verheugd gekeken hebben met een nieuwe huisgenoot.

Volgens planning namen we weer een ‘gele’ en soms ‘witte’ bergweg langs de kust. Richting het klooster Hosios Loukas. Eén van de bekendste kloosters van Griekenland, gesticht in 946 n. Chr. en nu Unesco Werelderfgoed. Het klooster is vooral bekend om zijn mozaïeken en fresco’s. Een bezoekje waard.

Wat opvalt bij de Byzantijnse kerken is dat men hier bij binnenkomst eerst een kruis slaat en vervolgens een icoon (achter glas) kust, i.p.v. zoals in de katholieke kerk een kruisje slaat met wijwater.

We hebben een deel van de route gebruik gemaakt van tante Garmina, het navigatiesysteem. Dat ons soms op de meest vreemde wijze een dorp of stad doorstuurt. Elke keer weer spannend hoe breed of vooral smal de straten zijn. Tot nu toe hebben we het, na een zucht(je) van opluchting, elke keer weer gered en zijn niet ergens vastgereden. Maar je komt zo wél op de meest onverwachte plekken!

Tegen half 6 waren we bij de camping in een drukke voorstad van Athene: hek dicht!!! Of je maar even op de bel wilde drukken of een telefoonnummer wilde bellen. Beide gedaan, geen reactie. Gelukkig bleek bij proberen dat het hek niet op slot zat, dus konden we naar binnen en hebben we een plek gezocht. Later kwam de eigenaar en werd alle administratie in orde gemaakt.

Dinsdag 12 maart

Dit was me het dagje wel!!!

Eerst in een redelijk volle bus naar de metro en daarna ondergronds zoevend naar station Akropoli. Samen een klein uur reizen.

Bij een kop koffie (met een toeristenprijsje) bekeken waar we precies zaten en wat we eerst wilden gaan doen. Omdat er regen voorspeld was hebben we eerst de Akropolis beklommen, een steile ‘berg’ midden in het huidige Athene en letterlijk het ‘hoogste punt van de stad’. (Tussen haakjes: op de nummerplaathouder van onze HennaH staat ‘AKRO Nijverdal’. Naar het verband tussen beide kunnen we alleen maar gissen.)

Eerst langs een amfitheater met ‘luxe’ eersterangs stoelen, daarna een bronsgieterij, een ondergronds waterreservoir waar nu een cementmolen en andere gereedschappen zijn opgeborgen, een tempel en weer, maar nu een veel groter amfitheater. Ook duidelijk al goed gerestaureerd. Op het toneel na zou er zo een voorstelling met bezoekers gegeven kunnen worden. En overal liggen en staan delen en brokstukken van eeuwenoude bouwwerken te wachten op hun restauratie of, als hun herkomst niet geheel duidelijk is, op een roemloos einde ergens in een heel verre toekomst.

Uiteindelijk kwamen we bij de tempel van Athene, het Parthenon en het Erechtheion, de tempel met de zes als vrouwen gebeeldhouwde pilaren. Er is té veel te zien om alles op te noemen, maar we blijven ons afvragen: hoe hebben die mensen dat allemaal voor elkaar gekregen. Pilaren van 12 tot 15 meter hoog, waar dan nog de dwarsliggers en topgevels bovenop moesten komen. Goed, ze hadden natuurlijk alle tijd om het op hun gemak te doen, maar ze hadden geen technische hulpmiddelen zoals we die nu hebben. Ter illustratie: boven op de Akropolis wordt een grote bouwkraan gebruikt om de tonnen zware stukken steen en marmer ván en, gerestaureerd en wel, weer óp hun plaats te hijsen. De oude kraan was versleten en moest vervangen worden. Om die te demonteren en een nieuwe ervoor in de plaats te bouwen was een derde kraan nodig. Voor die klus hebben ze het hele laatste kwartaal van 2017 nodig gehad.

Alles hoog boven de grote stad Athene. Ooit moet men vanuit de tempels uitzicht hebben gehad op heel veel groen en heuvels.

Net toen we eindelijk klaar waren met alles bekijken begon het volgens verwachting te regenen. Tijd voor een drogere plek, dus op naar het Akropolis-museum. Eerst wat gegeten, en daarna hebben we alle oudheden bekeken. Er zaten weer hele knappe stukken bij, groter en mooier dan bijv. in Delphi. Maar Athene was dan ook een veel grotere en rijkere stad. Ook nu weer een een prachtig modern pand met een glazen (brrr) vloer waaronder fundamenten van, naar men zei, het oude Athene zichtbaar waren.

Nog een kop koffie en toen weer met de metro en volle bus richting ons eigen huisje.

We merken allebei dat we wat ‘vol’ beginnen te raken van al dat oude spul, en wat meer verlangen naar bijv. natuur. We hopen dat op de Peloponnesos iets meer te vinden.

Woensdag 13 maart

Nog een dagje Athene.

Dus weer met bus en metro richting (toeristisch) centrum. Overigens, voor de bus moet je met een flinke dosis doodsverachting een 8-baans weg oversteken. En dat valt in de spits niet mee. Er is wel een zebrapad, maar dat ziet geen automobilist!! Het is dus beide keren goed gelukt. Bij terugkomst kun je gelukkig aan de campingkant uitstappen.

We zijn dit keer een halte eerder uit de metro gestapt om bij het Parlementsgebouw de wisseling van de wacht te aanschouwen. Dat is een ware show!!! Twee soldaten in traditioneel uniform staan stokstijf over de fotograferende toeristen heen te kijken. Daar moeten ze goed op getraind zijn en goed tegen kunnen, lijkt ons.

Elk heel uur worden ze afgelost en dat gaat met veel (maar ook een beetje koddig aandoend) ritueel van hoog opgegooide benen en armen, gestuiter van geweren en uiteraard de nodige commando’s. En stil staan bij het graf van de onbekende soldaat. En ondertussen klikken de camera’s, ook die van ons.

Als de twee nieuwe wachters op hun plaats staan wordt de kleding, stand van voeten en geweer nog even goed gecontroleerd. Daarna is het wachten op de volgende aflossing en de volgende reeks toeristen.

Wij zijn de stad ingegaan, op zoek naar koffie en de Plaka. Dit is een deel van Athene met kleine straatjes. En net als de medina’s in Marokko vol winkeltjes. Maar in tegenstelling tot Marokko veel meer op toeristen gericht en veel luxer. ‘Gewone’ mensen die hun boodschappen doen zie je nauwelijks. Wel hebben we op veel plekken in de stad kleine, in meer of mindere staat van vervallenheid verkerende kerkjes zien staan. Op de route van de stadsbus was ons gisteren al een oud, klein gebouw opgevallen, met onkruid en andere planten aan de gevels en op het dak, waarvan wij dachten dat het misschien een voormalige synagoge zou kunnen zijn. Maar vanmorgen was er een oudere man in de bus die bij het naderen van dat gebouwtje devoot een kruis sloeg. Een synagoge kon het dus niet zijn. Een heel eind verder maakte die man weer een kruis, maar nu toen we een nieuwere, duidelijk christelijke kerk passeerden. Vraag beantwoord. Vanmiddag ook nog een grote, Grieks-Orthodoxe kerk van binnen bekeken. Ook in dit geval groter en luxer dan in kleinere steden, maar nog steeds relatief sober.

Nog even wat oude, nu Romeinse omgevallen zuilen en andere antiquiteiten bekeken in een brede, diepe geul waar ook de elektrische trambaan doorheen was getrokken. Tja, je moet toch wat, en je kunt je als stadsbestuur niet van elke antieke zuil, beeldengroep of fundering wat aantrekken.

In een restaurant met een gelukkig verwarmde serre (want het was koud en winderig vandaag) hebben we een eenvoudige doch voedzame maaltijd genoten, Hannah heeft nog een Atheens uiltje geknapt eehh….gekocht voor aan haar armband, en toen was het tijd om weer naar Camping Athens te gaan. Het was genoeg geweest.

Je kunt hier nog dagen doorbrengen met allerlei musea en antieke plekken, maar dan moet je je heel goed voorbereiden en eigenlijk dat alleen willen doen. En meer van de Oudheid weten en eigenlijk ook Grieks kennen.

Morgen trekken we de Peloponnesos in.

Donderdag 14 maart

Rustig aan, omdat het een korte rit zou worden, vertrokken naar Korinthos.

Langs de kustweg, langs raffinaderijen en kleine stadjes en mooi uitzicht op de Golf van Saronikós of de Egeïsche zee.

Bij het hele diepe en vrijwel kaarsrechte kanaal bij Korinthos, rond 1893 uitgehakt en gegraven, even uitgestapt. Het kanaal wordt nog steeds gebruikt. Het scheelt ook zo’n 120 zeemijl omvaren naar bijv. Athene. Daarna doorgereden naar een vrij nieuw winkelcentrum voor de dagelijkse boodschappen.

Nu staan we op een leuke camperplaats en gaan bekijken wat we de komende dagen gaan doen. De brieven van Paulus aan de Korinthiërs nog eens nalezen? Van het gerechtsgebouw waar hij ooit terecht heeft moeten staan zijn nog restanten gevonden.

Vrijdag 15 maart

Vanochtend heerlijk uitgeslapen. Het weer nodigde niet erg uit om spectaculaire dingen te gaan doen.

Na het voorlezen door Hannah van 1 Korinthiërs 13 – we zijn per slot van rekening in Korinthos – opgestaan en wat huishoudelijke dingen gaan doen.

Daarna met de kachel aan wat gelezen, gebreid, gebabbeld en stil geweest.

Een heerlijke huiselijk dagje dus!!!

Aai, groet, liefs

Hannah en Henk

Foto’s

4 Reacties

  1. Albert en franscien:
    15 maart 2019
    Erg onderhoudend, niet langdradig. Wat zien jullie van natuur en landschap. Is het voorjaar al aangebroken
  2. Ellen en Aad:
    16 maart 2019
    Zo weer een eindje verder, het gevoel van even genoeg oude zooi te hebben gezien komt me bekend voor, op een gegeven moment is het wel ff genoeg, hoe mooi die oude stenen ook zijn.
    Verder heb ik het idee dat jullie je uitstekend vermaken, maar daar was ik ook niet bang voor. Hier gaat het volgende week wat beter weer worden en daar ben ik blij om, heb nu genoeg wind en regen gezien:) Lieverd, geniet nog maar heul erg veul !!
  3. Annemarie:
    16 maart 2019
    Tibbe vind de foto’s eeg leuk om te zien! Vooral Kobus had hij ook graag willen aaien. En het uiltje in het museum vond hij ook erg leuk en opa die achter de krant verstopt was :) maas zit achter zijn donald duck verstopt...zo opa zo kleinzoon ;) Leuk weer om jullie avonturen te lezen!
  4. Emmy Schreur:
    16 maart 2019
    Prachtig verhaal. Op veel plaatzen ben ik daar ook geweest. Jullie nemen me weer terug daarheen. Kasteel van korithe bezoeken?